Marcion's Gospel I - Christ’s Rejection – the opening (3:1; 4:16,22-3,?,27,?,29-30; {7:27})

Here the first part of the text of Marcion's Gospel, as far as we can re-establish it from the extant testimonies in synoptic comparison (I gradually replace the overall, draft synopsis by this more detailed attempt of a reconstruction of Marcion's Gospel). The monograph will give further details, testimonies and secondary literature, but also provide an extensive synoptic commentary. In addition, the monograph will be more specific to what degree of certainty we can reckon with the presented text elements. And, of course, it is still a working draft for the moment):

Christ’s Rejection – the opening (3:1; 4:16,22-3,?,27,?,29-30; {7:27}):
 

            I. The Greek text:

O wonderful wonder, delight, power and astonishment we find in faith what is unspeakable, beyond thinking and incomparable.

II.                English translation:

1:1 Beginning of the gospel of Jesus Christ.

1:2 In the fifteenth year of the reign of Tiberius Caesar, when Pontius Pilate was governor of Judea, 1:3 when Jesus came down from above, he appeared and began teaching in the synagogue. 1:4 And all were puzzled at the gracious words coming out of his mouth. And they said, ‘Isn’t this Joseph’s son? 1:5 Ha! What have we to do with you, Jesus! Have you come to destroy us? I know who you are – the Holy One of God.’ 1:7 But Jesus rebuked him and said to them: ‘No doubt you will quote to me the proverb, “Physician, heal yourself!”’ 1:8 They got up, forced him out of the town, and brought him to the brow of the hill on which their town was built, so that they could throw him down the cliff. 1:9 But he passed through the crowd and went on his way.

III.             The Greek text in synoptic comparison:

The Gospel 3:1; 4:16,22-3,?,27,?,29-30; {7:27}	Luke 3:1-6; 4:16-30; {7:27}†	Mark 1:2-6; {1:21-8}; 6:1-6a	Matthew 3:1-6; {7:28b-9}; {11:10}; 13:53-8
3:1 Ἐν ἔτει δὲ πεντεκαιδεκάτῳ τῆς ἡγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ἡγεμονεύοντος Ποντίου Πιλάτου[1] τῆς Ἰουδαίας, καὶ τετρααρχοῦντος τῆς Γαλιλαίας  Ἡρῴδου, Φιλίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τετρααρχοῦντος τῆς Ἰτουραίας καὶ Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ Λυσανίου τῆς Ἀβιληνῆς τετρααρχοῦντος,[2] {7:27 Ἰδοὺ, ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου.}[3] 4:16 katἐλθὼν oJ  jIhsou`~ [a[nwqen],[4] ejfavnh[5] ejn Καφαρναοὺμ  τῆς Γαλιλαίας[6] οὗ ἦν τεθραμμένος,καὶ εἰσῆλθεν κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων [7]ἤρξατο διδάσκειν ἐν τῇ συναγωγῇ,καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. 4:17 καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον τοῦ προφήτου Ἠσαΐου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρεν τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· 4:18 Πνεῦμα κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέν με εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς, ἀπέσταλκέν με κηρύξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, 4:19 κηρύξαι ἐνιαυτὸν κυρίου δεκτόν. 4:20 καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισεν· καὶ πάντων οἱ ὀφθαλμοὶ ἐν τῇ συναγωγῇ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. 4:21 ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι, Σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. 4:22 καὶ πάντες ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ. καὶ ἔλεγον· Οὐχὶ υἱός ἐστιν Ἰωσὴφ οὗτος; 4:33 Καὶ ἐν τῇ συναγωγῇ ἦν ἄνθρωπος ἔχων πνεῦμα δαιμονίου ἀκαθάρτου, καὶ ἀνέκραξεν φωνῇ μεγάλῃ· 4:34 Ἔα, τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ; ἦλθες ἀπολέσαι ἡμᾶς; οἶδά τίς εἶ, ὁ ἅγιος τοῦ θεοῦ.4:35 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦςλέγων· Φιμώθητι καὶ ἔξελθε ἀπ᾿ αὐτοῦ. καὶ ῥίψαν αὐτὸν τὸ δαιμόνιον εἰς τὸ μέσον ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ μηδὲν βλάψαν αὐτόν.4:36 καὶ ἐγένετο θάμβος ἐπὶ πάντας, καὶ συνελάλουν πρὸς ἀλλήλους λέγοντες· Τίς ὁ λόγος οὗτος, ὅτι ἐν ἐξουσίᾳ καὶ δυνάμει ἐπιτάσσει τοῖς ἀκαθάρτοις πνεύμασιν, καὶ ἐξέρχονται; 4:37 καὶ ἐξεπορεύετο ἦχος περὶ αὐτοῦ εἰς πάντα τόπον τῆς περιχώρου.  4:23 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς· Πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παραβολὴν ταύτην· Ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα εἰς τὴν Καφαρναοὺμ ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου. 4:24 εἶπεν δέ, Ἀμὴν, λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ. 4:25 ἐπ᾿ ἀληθείας δὲ λέγω ὑμῖν, πολλαὶ χῆραι ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις Ἠλίου ἐν τῷ Ἰσραήλ, ὅτε ἐκλείσθη ὁ οὐρανὸς ἐπὶ ἔτη τρία καὶ μῆνας ἕξ, ὡς ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, 4:26 καὶ πρὸς οὐδεμίαν αὐτῶν ἐπέμφθη Ἠλίας εἰ μὴ εἰς Σάρεπτα τῆς Σιδωνίας πρὸς γυναῖκα χήραν. {27 καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν ἐν τῷ Ἰσραὴλ ἐπὶ Ἐλισαίου τοῦ προφήτου, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη εἰ μὴ Ναιμὰν ὁ Σύρος. .}[8] 4:28 καὶ ἐπλήσθησαν πάντες θυμοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ ἀκούοντες ταῦτα, 4:29 καὶ ἀναστάντες ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως, καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύος τοῦ ὄρους ἐφ᾿ οὗ ἡ πόλις ᾠκοδόμητο αὐτῶν, ὥστε κατακρημνίσαι αὐτόν· 4:30 αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο.	3:1 Ἐν ἔτει δὲ πεντεκαιδεκάτῳ τῆς ἡγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ἡγεμονεύοντος Ποντίου Πιλάτου τῆς Ἰουδαίας,καὶ τετρααρχοῦντος τῆς Γαλιλαίας  Ἡρῴδου, Φιλίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τετρααρχοῦντος τῆς Ἰτουραίας καὶ Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ Λυσανίου τῆς Ἀβιληνῆς τετρααρχοῦντος, {7:27 Ἰδοὺ, ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου.} 3:2 ἐπὶ ἀρχιερέως Αννα καὶ Καϊάφα, ἐγένετο ῥῆμα θεοῦ ἐπὶ Ἰωάννην τὸν Ζαχαρίου υἱὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ.3:3 καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν*περίχωρον*τοῦ Ἰορδάνου* κηρύσσων* βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. 3:4a ὡς γέγραπται ἐν βίβλῳ λόγων* Ἠσαΐου τοῦ προφήτου· 3:4b φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ· Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ. 3:5 πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται καὶ πᾶν ὄρος καὶ βουνὸς ταπεινωθήσεται, καὶ ἔσται τὰ σκολιὰ εἰς εὐθείαν καὶ αἱ τραχεῖαι εἰς ὁδοὺς λείας· 3:6 καὶ ὄψεται πᾶσα σὰρξ τὸ σωτήριον τοῦ θεοῦ.[9] 4:16 Καὶ ἦλθεν  εἰς Ναζαρά, οὗ ἦν τεθραμμένος,καὶ εἰσῆλθεν κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων   εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. 4:17 καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον τοῦ προφήτου Ἠσαΐου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρεν τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· 4:18 Πνεῦμα κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέν με εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς, ἀπέσταλκέν με κηρύξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, 4:19 κηρύξαι ἐνιαυτὸν κυρίου δεκτόν. 4:20 καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισεν· καὶ πάντων οἱ ὀφθαλμοὶ ἐν τῇ συναγωγῇ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. 4:21 ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι, Σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. 4:22 καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ, καὶ ἔλεγον·   Οὐχὶ υἱός ἐστιν Ἰωσὴφ οὗτος; 4:33 Καὶ ἐν τῇ συναγωγῇ ἦν ἄνθρωπος ἔχων πνεῦμα δαιμονίου ἀκαθάρτου, καὶ ἀνέκραξεν φωνῇ μεγάλῃ·4:34 Ἔα, τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ Ναζαρηνέ; ἦλθες ἀπολέσαι ἡμᾶς; οἶδά σε τίς εἶ, ὁ ἅγιος τοῦ θεοῦ.4:35 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦςλέγων· Φιμώθητι καὶ ἔξελθε ἀπ᾿ αὐτοῦ. καὶ ῥίψαν αὐτὸν τὸ δαιμόνιον εἰς τὸ μέσον ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ μηδὲν βλάψαν αὐτόν. 4:36 καὶ ἐγένετο θάμβος ἐπὶ πάντας, καὶ συνελάλουν πρὸς ἀλλήλους λέγοντες· Τίς ὁ λόγος οὗτος, ὅτι ἐν ἐξουσίᾳ καὶ δυνάμει ἐπιτάσσει τοῖς ἀκαθάρτοις πνεύμασιν, καὶ ἐξέρχονται; 4:37 καὶ ἐξεπορεύετο ἦχος περὶ αὐτοῦ εἰς πάντα τόπον τῆς περιχώρου.  4:23 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς· Πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παραβολὴν ταύτην· Ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα εἰς τὴν Καφαρναοὺμ ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου. 4:24 εἶπεν δέ, Ἀμὴν, λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ. 4:25 ἐπ᾿ ἀληθείας δὲ λέγω ὑμῖν, πολλαὶ χῆραι ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις Ἠλίου ἐν τῷ Ἰσραήλ, ὅτε ἐκλείσθη ὁ οὐρανὸς ἐπὶ ἔτη τρία καὶ μῆνας ἕξ, ὡς ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, 4:26 καὶ πρὸς οὐδεμίαν αὐτῶν ἐπέμφθη Ἠλίας εἰ μὴ εἰς Σάρεπτα τῆς Σιδωνίας πρὸς γυναῖκα χήραν. 27 καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν ἐν τῷ Ἰσραὴλ ἐπὶ Ἐλισαίου τοῦ προφήτου, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη εἰ μὴ Ναιμὰν ὁ Σύρος. 4:28 καὶ ἐπλήσθησαν πάντες θυμοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ ἀκούοντες ταῦτα, 4:29 καὶ ἀναστάντες ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως, καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύος τοῦ ὄρους ἐφ᾿ οὗ ἡ πόλις ᾠκοδόμητο αὐτῶν, ὥστε κατακρημνίσαι αὐτόν· 4:30 αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο.	1:2 Καθὼς γέγραπται ἐν τῷ Ἠσαΐᾳ τῷ προφήτῃ, Ἰδοὺ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου: 1:3 φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ 1:4 ἐγένετο Ἰωάννης [ὁ] βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. 1:5 Καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ Ἰουδαία χώρα καὶ οἱ Ἱεροσολυμῖται πάντες, καὶ ἐβαπτίζοντο ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. 1:6 Καὶ ἦν ὁ Ἰωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, καὶ ἐσθίων ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον.   6:1 Καὶ ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν, καὶ ἔρχεται εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθοῦσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.   6:2a καὶ γενομένου σαββάτουἤρξατο διδάσκειν ἐν τῇ συναγωγῇ· {1:21 Καὶ εἰσπορεύονται εἰς Καφαρναούμ.καὶ εὐθὺς τοῖς σάββασιν εἰσελθὼν εἰς τὴν συναγωγήν, ἐδίδασκεν.*1:22 καὶ ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ,ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς.}   6:2b καὶ πολλοὶ ἀκούοντες ἐξεπλήσσοντο 6:2c λέγοντες· Πόθεν τούτῳ ταῦτα,*καὶ τίς ἡ σοφία ἡ δοθεῖσα τούτῳ καὶ αἱ δυνάμεις τοιαῦται διὰ τῶν χειρῶν αὐτοῦ γινόμεναι; 6:3 οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τέκτων, ὁ υἱὸς  τῆς Μαρίας καὶ ἀδελφὸς Ἰακώβου καὶ Ἰωσῆτος καὶ Ἰούδα καὶ Σίμωνος; καὶ οὐκ εἰσὶν*αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ ὧδε πρὸς ἡμᾶς;  καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ. {1:23 Καὶ εὐθὺς ἦν ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν ἄνθρωπος ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ, καὶ ἀνέκραξεν 1:24 λέγων· Τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ Ναζαρηνέ; ἦλθες ἀπολέσαι ἡμᾶς; οἶδά σε τίς εἶ, ὁ ἅγιος τοῦ θεοῦ. 1:25 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς λέγων· Φιμώθητι καὶ ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ. 1:26 καὶ σπαράξαν αὐτὸν τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον καὶ φωνῆσαν φωνῇ μεγάλῃ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτοῦ. 1:27 καὶ ἐθαμβήθησαν ἅπαντες ὥστε συζητεῖν πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντας· Τί ἐστιν τοῦτο; διδαχὴ καινὴ κατ᾿ ἐξουσίαν; καὶ τοῖς πνεύμασι τοῖς ἀκαθάρτοις ἐπιτάσσει, καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ. 1:28 καὶ ἐξῆλθεν ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ εὐθὺς πανταχοῦ εἰς ὅλην τὴν περίχωρον τῆς Γαλιλαίας.} 4 καὶ ἔλεγεναὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ὅτι, Οὐκ ἔστιν προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς συγγενεῦσιν αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ 5 καὶ οὐκ ἐδύνατο ἐκεῖ ποιῆσαι οὐδεμίαν δύναμιν, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀρρώστοις ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας ἐθεράπευσεν· 6a καὶ ἐθαύμαζεν διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν.	3:1 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Ἰουδαίας {11.10 Ἰδοὺ, ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου.} 3:2 λέγων, Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 3:3a οὗτος γάρ ἐστιν ὁ ῥηθεὶς διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος·*3:3b φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ· Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ. 3:4 αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωάννης εἶχεν τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, ἡ δὲ τροφὴ ἦν αὐτοῦ ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον3:5 τότε ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν Ἱεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ Ἰουδαία καὶ πᾶσα*ἡ περίχωρος*τοῦ Ἰορδάνου,*3:6 καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. 13:53 Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τὰς παραβολὰς ταύτας, μετῆρεν ἐκεῖθεν. 13:54a καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ   13:54b ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, 13:54c ὥστε ἐκπλήσσεσθαι αὐτοὺς {7:28b ἐξεπλήσσοντοοἱ ὄχλοι ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ·7:29 ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς αὐτῶν.} 13:54d καὶ λέγειν· Πόθεν τούτῳ ἡ σοφία αὕτη  καὶ αἱ δυνάμεις;  13:55 οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός;οὐχ ἡ μήτηρ αὐτοῦ λέγεται Μαριὰμ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ Ἰάκωβος καὶ Ἰωσὴφ καὶ Σίμων καὶ Ἰούδας; 13:56 καὶ αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ οὐχὶ πᾶσαι πρὸς ἡμᾶς εἰσιν;*πόθεν οὖν τούτῳ ταῦτα* πάντα; 13:57 καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεναὐτοῖς· Οὐκ ἔστιν προφήτηςἄτιμος εἰ μὴ ἐν τῇ πατρίδι  καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ.   13:58 καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεῖ δυνάμεις πολλὰς  διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν.

---

[1] Although the name of Pontius Pilate is not attested by Tertullian, correctly seen by K. Tsutsui, ‘Evangelium’ (1992), 77, he is by Irenaeus.

[2] No mention of the reign of Herode and the rest of this verse is mentioned in one of the witnesses.

[3] On this verse see below, but it is attested by several witnesses, though not at this early stage in the Gospel as in Mark.

[4] [a[nwqen] was probably in Marcion’s text, if we can trust Hippol., Philos. VII 31, but it is here in brackets, as it could be a similar interpretation to ‘de caelo’ in Tertullian who may have deducted this from the prefix kat- of katevrcomai.

[5] V. Lukas, Rhetorik (2008), 228 has already seen that Tertullian uses both (descendisse, apparuisse) in a way that makes it very likely that kath`λθεν and ejfavnh were present in the text which is strongly supported by Adam., Dial. II 19: ejpi; Tiberivou katelqw;n ejfavnh ejn Kafarnaouvm and the Syr. Anonymous.

[6] Most likely, no location of the appearance was given in Marcion’s text, as the witnesses differ in their locations and Tertullian only mentions Capharnaum once in the same passage where he also points to the heavens from where Christ has come down. ‘We do know that he [scil. Marcion] never called Christ a man of Nazareth … The Lord was not reared in Nazareth, nor is it his custom to visit the Nazarene synagogue, but only there is a custom of visiting the synagogue generally’, so J.R. Harris, Codex Bezae (1891), 232.

[7] Despite the reading in D, there is no supporting evidence in one of the readers of Marcion’s Gospel who reports about this verse in Marcion’s Gospel. Hence, the verse is unattested, similar K. Tsutsui, ‘Evangelium’ (1992), 77.

[8] On this verse see below. It is well attested by Tertullian, Epiphanius ‘and possibly in Adam.’, so D.T. Roth, New Reconstruction (2009), 96, but both Tertullian and Epiphanius ‘attest its presence in Marcion’s Gospel in ther pericope of the cleansing of the ten lepers (Luke 17:11-19)’ (ibid. 172).

[9] Attested as absent verses through our witnesses that give us the opening of Marcion’s Gospel with Christ’s descent to Capharnaum.